pada suatu masa dahulu, terdapat sebuah perkampungan buaya yang sangat besar.
mereka hidup dengan aman dan damai. di situ juga terdapat seorang ketua antara buaya-buaya tersebut. beliau mesti la seorang buaya lelaki..di suatu sudut di kampung tersebut juga terdapat sebuah lubang dimana di situ merupakan tempat tinggal seekor buaya yang kacak dan taff..beliau sangat digeruni oleh penduduk kampung tersebut. setiap hari, penduduk-penduduk buaya yg lain akn menghantar satu ufti kepada tersebut sebagai bayaran perlindungan.
setelah bertahun-tahun tinggal kt situ, buaya ersebut mula merasa boring dan bosan ditambah dengan rasa ketinggalan zaman kerana di situ tidak seberapa maju jika nak dibandingkan dengan dunia luar.
dia pun bertekad hendak mengambara..selepas subuh keesokan harinya, dia terus berenang keluar daripada kampungnya menuju ke satu sungai yang sangat panjang..rupa-rupanya itu merupakan Sungai Rajang yang terdapat di Sarawak.
beliau pun bertekad hendak terus melalui sungai tersebut hingga ke penghujungnya.
semasa dalam perjalanan, beliau terserempak dengan seekor buaya laut yg sedang besantai di tepi sungai tersebut.
lalu, dia teru memberi salam dan berbual-bual dengan buaya tersebut. semasa tengah berbual, buaya laut tersebut menyajikan beliau ikan-ikan yang terdapat di laut.
selesai berbual, beliau bertanya buaya laut tersebut bagaimana hendak menuju ke laut. lalu, buaya laut tersebut melukiskan pelan dan membeikan kepada beliau.
lima belas mini kemudian, beliau terus berenang menuju ke arah laut. setibanya di laut, beliau amat terkejut kerana ternampak kawasan laut yang sangat luas.
tanpa berlenah lagi, beliau terus berenang memasuki laut. dengan tidak semena-mena, beliau lemas dan tidak sedarkan diri.
selepas seminggu tidak sedarkan diri, beliau sedar dan amat terkejut kerana telah sampai di satu tempat yang beliau sendiri tidak pernah terfikir utk sampai kesana. rupa-rupanya, beliau telah sampai ke barat. lalu beliau turut merasa bangga kerana telah melalui pengalaman 'journey to the west'.haha
selepas itu, beliau terus berenang2 di kawasan tersebut untuk mencari makanan kerana sangat lapar.
setelah sejam mencari, beliau ternampak mangsa yang sangat cantik kerana mempunyai rambut, kaki, tangan, dan kelihatan seperti manusia. tanpa berlengah lagi,beliau terus menerkam kearah mangsa tersebut.
selepas itu, beliau memakan makanan tersebut dengan lahapnya.
rupa-rupanya, benda yang menjadi mangsa beliau ialah seorang manusia yang bernama sipolan bin sipolan yang masih belum baligh. berkhatan pun belum. semasa sang buaya tersebut
menerkam kearah mangsanya, beliau tidak sedar bhawa beliau sedang diperhatikan oleh bapa sipolan yakni sipolan yang sedang menunggu anaknya mandi. selepas buaya tersebut selesai menjamah makanannya, beliau singgah la di tebing untuk bersantai sambil merehatkan minda tetapi tidak sedar yang beliau sedang dijejaki oleh sipolan bersama orang-orang kampungya.
dalam sekelip mata, beliau ditangkap oleh penduduk kampung tersebut. beliau tidak sempat untuk mempertahankan diri. nak guna gigi yang tajam xboleh juga ketrana telah diselit dengan kayu..huh..kesian gila kt dya..
selepas itu, beliau meraung sekuat hati apabila kulit beliau isiat2 dan dilapah seperti lembu. perut beliau pun dirobek sedalam-dalamnya oleh manusia-manusia tersebut.
mereka telah membelah perut beliau dan menarik keluar semua isi-isinya.
tidak lama kemudian, beliau pun meninggal dunia.
moral daripada kisah ini ialah, jangan kita berasa kuat, kerana ada yag lebih kuat dr kita.
buaya td berasa sangat bangga dengan kekuatan yang dimilikinya tetapi tidak sedar yang masih ad yang lebih kuat...haha..xpaham
